تأثیر یادگیری رفتارهای دلبستگی بر میزان اضطراب و دلبستگی مادر با جنین در مادران نخست باردار

زمینه: وجود اضطراب به شکل های مختلف در زنان باردار، به ویژه در زنان نخست­باردار که آمادگی لازم رابرای مادر شدن ندارند، مشکلاتی را ایجاد می کند. بنابراین بهبود وضعیت سلامت روانی و کاهش اضطراب آنها اهمیت بسزایی دارد. هدف:. تعیین تاثیر یادگیری رفتارهای دلبستگی برمیزان اضطراب و دلبستگی مادر با جنین درمادران نخست باردار مراجعه­کننده به مراکز منتخب بارداری شهرشیراز در سال 1389. روش: در این کارآزمایی بالینی 84 خانم باردار شکم اول به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای گروه آزمون علاوه بر مراقبت های معمول بارداری، چهار جلسه 90 دقیقه ای کلاسهای یادگیری رفتارهای دلبستگی برگزار شد. گروه شاهد فقط مراقبت های معمول بارداری رادریافت نمودند. نمره دلبستگی مادر با جنین و اضطراب، قبل از مداخله و همچنین در پایان 1 ماه مداخله در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه دلبستگی مادر و جنین کرانلی (mfas) و پرسشنامه ی استاندارد شده اضطراب اسپیلبرگر (spielberger state-trait inventory) سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه 17 و آزمون­های آماری تی مستقل و تی زوجی صورت گرفت. یا فته­ها: میانگین نمره اضطراب و دلبستگی قبل از مداخله در دو گروه ،اختلاف آماری معنی داری نداشت (به ترتیب 590/0 p=،544/0= p) ولی میانگین نمره اضطراب ودلبستگی در بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (به ترتیب003/0p=،0001/ 0>p). نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان می دهد که یادگیری رفتارهای دلبستگی موجب افزایش میزان دلبستگی مادر با جنین گردید که به نوبه خود موجب کاهش اضطراب مادر باردار شده است.  گنجاندن این آموزش­ها در مراقبت­های در آموزش­های دوران بارداری توصیه می­شود.